Productie van wijn

Rode wijn is een wijnsoort die gemaakt wordt van donkergekleurde druivensoorten . De werkelijke kleur van de wijn kan variëren van intens violet, typisch voor jonge witte wijnen, tot steenrood voor rijpe wijnen en bruin voor oudere rode wijnen.

Het sap van de meeste paarse druiven is groenachtig wit, de rode kleur komt van anthocyaanpigmenten (ook wel anthocyanines genoemd ) die aanwezig zijn in de schil van de druif; uitzonderingen zijn de relatief ongebruikelijke teinturier- variëteiten, die een roodgekleurd sap produceren. Een groot deel van het productieproces van rode wijn omvat daarom de extractie van kleur- en smaakcomponenten uit de druivenschil. Rode wijn is een delicatesse over de hele wereld.

Wijnmaken is de naam die wordt gegeven aan de productie van wijn . Het begint met de selectie van druiven of een ander fruit waaruit de wijn zal worden gemaakt, en eindigt met het bottelen van de afgewerkte wijn. Hoewel de meeste wijnen van druiven worden gemaakt, kan het ook van andere bessen of niet-giftige planten worden gemaakt. Bal wijn van water volgende belangrijkste materiaal kalf . De geschiedenis van het wijnmaken is meer dan duizend jaar oud. De wetenschap van wijn en wijnmaken staat bekend als onologie . Een wijnproducent kan ook een wijnboer worden genoemd. Druiventeelt is wijnbouw en er zijn veel druivensoorten.

Niet mousserende

De wijnproductie kan worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën: de productie van niet- mousserende wijn (zonder carbonatatie) en de productie van mousserende wijn (met carbonatatie). Rode wijn , witte wijn en rosé zijn de andere hoofdcategorieën. Hoewel de meeste wijnen van druiven worden gemaakt, kan het ook van andere planten worden gemaakt. (Zie Vruchtenwijn .) Andere soortgelijke lichte dranken (in tegenstelling tot bier of sterke drank) worden mede gemaakt door honing en water te vergisten, en kumiss wordt gemaakt van gefermenteerde paardenmelk. Het oudst bekende voorbeeld van wijnmaken dateert van 8000 jaar geleden en werd ontdekt in Georgië.

Er zijn vijf basisfasen van het wijnbereidingsproces, dat begint met de oogst of verzameling. Na de oogst worden de druiven naar de wijnmakerij gebracht en klaargemaakt voor primaire gisting . In dit stadium wordt het maken van rode wijn gescheiden van het maken van witte wijn.

Rode wijn wordt gemaakt van de [most] (puree) van rode of zwarte druiven en de fermentatie vindt plaats samen met de druivenschillen die de wijn zijn kleur geven. Witte wijn wordt gemaakt met gefermenteerd druivensap, dat wordt gemaakt door persing om het sap van geplette druiven te extraheren ; de korsten worden verwijderd en spelen geen andere rol. Soms wordt witte wijn gemaakt van rode druiven; Het wordt gemaakt door het sap te extraheren met minimaal contact met de schil van deze druiven.

Rosé

Rosé wijnen worden ofwel gemaakt van rode druiven, waarbij het sap in contact mag blijven met de schil die donker genoeg is om een ​​roze kleur aan te nemen ( maceratie , koolzuurmaceratie of saignée) of (minder vaak) gemengde rode wijn met witte wijn. Witte en roséwijnen verwijderen heel weinig van de tannines die in de schil zitten .

Gist

Gist kan worden toegevoegd aan de most voor rode wijn om de primaire gisting te starten, of het kan van nature voorkomen op druiven of als omgevingsgist in de lucht. Voor witte wijn kan gist aan het sap worden toegevoegd. Tijdens deze fermentatie, die meestal één tot twee weken duurt, zet de gist de meeste suikers in druivensap om in ethanol (alcohol) en koolstofdioxide. Kooldioxide gaat verloren in de atmosfeer.